Posted by next_day | Posted in σκέψεις , φιλεναδίτσες , φιλία | Posted on 3:57 μ.μ.
Είναι κάτι Δευτέρες που σου φαίνονται διαφορετικές απο τις υπόλοιπες! Φαίνονται πιο φωτεινές, πιο χαμογελαστές, πιο γεμάτες κι ας έχεις κάποιες σκέψεις που ίσως και να φέρνουν σύννεφα στις όμορφες εικόνες που έχεις απο το Σαββατοκύριακο που πέρασε! Και ενώ ξέρεις ότι τα σύννεφα υπάρχουν εκεί... ενώ τα έβλεπες χθες βράδυ να σκιάζουν δύο αγαπημένα μάτια... ενώ υποψιάζεσαι ποιές σκέψεις μπορεί να έφεραν αυτά τα σύννεφα... δεν θέλεις να πείς κάτι... δεν θέλεις να ρωτήσεις... αφήνεις τον χρόνο να φέρει μόνος του ό,τι είναι να φέρει!
Μόνο κάποια στιγμή σκέφτεσαι να στείλεις ένα μήνυμα, να πείς απλά μια καλησπέρα, να δείξεις ότι καταλαβαίνεις, ότι ξέρεις, ότι νοιάζεσαι... και τελικά για ακόμα μια φορά τα γεγονότα σε προλαβαίνουν... και βλέπεις ότι έχεις ένα καινούριο μειλ! Και το διαβάζεις... ρουφάς την κάθε λέξη.. βουρκώνεις.. γιατί νιώθεις πολλά μέσα σε αυτές τις λέξεις... και ενω γράφει πολλά, κολλάς σε κάποιες συγκεκριμένες! Σκέφτηκα να παραθέσω κάποια κομμάτια του, αλλά τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν σε άλλον.. Αυτό που θα μπορούσα να κάνω απο εδώ, είναι κατάθεση ψυχής, όπως ακριβώς περιέγραψε και η ίδια το μήνυμα της!
Όμως να.. γράφω, σβήνω, γράφω, σβήνω και δεν ξέρω τί να γράψω.. δεν ξέρω πώς να περιγράψω, όσα σκέφτηκα χθές, όσα είδα σήμερα πίσω απο τα λόγια σου... Δεν ξέρω τί να γράψω γιατί εχθές το βράδυ ανάμεσα σε άλλους δύο, υπήρχαν βλέμματα, υπήρχαν σκέψεις, υπήρχαν φόβοι... Υπήρχε η χαρά της αντάμωσης μετά απο πολλά χρόνια... και η αγωνία ότι σε δύο μήνες φεύγεις... πάλι?? πάλι.. όμως αυτή την φορά χαίρομαι τόσο πολύ για σένα.. όσο κι αν λυπάμαι ταυτόχρονα... ένα καινούριο κομμάτι της ζωής σου ξεκινάει... ίσως αρκετά μακριά απο εμένα! Αλλά έστω κι έτσι θα είμαστε μαζί, σωστά?
Δεν μπορώ να πώ ότι δεν λυπάμαι... Στεναχωριέμαι και μάλιστα πολύ... όμως προσπαθώ να μην στο δείχνω, άσχετα που στο λέω μέσα απο εδώ! Βλέπεις, αν στο πώ απο κοντά, θα αρχίσεις να κλαίς και σου έχω ξαναπεί ανοίγω σπίτι και πρέπει να κάνω οικονομία ακόμα και στα μαντηλάκια για την μύτη! Ίσως και να ντρέπομαι να στο πώ απο κοντά.. ίσως και να φοβάμαι λίγο... αυτό που φοβάμαι τόσο καιρό.. ότι θα ανοιχτώ και θα μου φύγεις... όμως όσο και να προσπαθώ να μην το κάνω, μέσα μου ξέρω καλά, ότι είναι ψέμα! Έχω αφεθεί.. έχω ανοιχτεί! Κι ας μου φεύγεις τελικά!
Και ξέρεις κάτι... ένιωσα πολλά χθές.. είδα πολλά στα μάτια σου... και ήθελα τόσα να σου πώ, αλλα υπήρχαν άλλοι ανάμεσα μας... Εσύ όμως ξέρεις τί μπορεί εγώ να σκεφτόμουν, ξέρεις όλα όσα θα ήθελα να σου πώ... και ξέρουμε και οι δύο, ότι είναι κάτι που δεν χάθηκε παρά τα χρόνια που πέρασαν! Και ξέρουμε καλά, ότι όσο μακριά κι αν πάς, αυτό που είχαμε, αυτό που έχουμε δεν αλλάζει! Δεν άλλαξε τόσα χρόνια, μερικά χιλιόμετρα δεν θα το αλλάξουν!
Και ίσως να έρθουν μέρες που θα μου λείπεις πολύ! Που θα θέλω να είσαι εδώ, να πάμε για ένα καφέ, να έρθω σπίτι σου να πιούμε την σοκολάτα μας που σου έχω αφήσει, να γελάσουμε, να κλάψουμε, να θυμηθούμε! Ξέρω όμως ότι όσο μακριά κι αν είμαστε, θα είμαστε κοντά!
Και ίσως να έρθουν μέρες που θα μου λείπεις πολύ! Που θα θέλω να είσαι εδώ, να πάμε για ένα καφέ, να έρθω σπίτι σου να πιούμε την σοκολάτα μας που σου έχω αφήσει, να γελάσουμε, να κλάψουμε, να θυμηθούμε! Ξέρω όμως ότι όσο μακριά κι αν είμαστε, θα είμαστε κοντά!
Ο τίτλος είναι κλεμμένος, απο ένα πολύ πολύ αγαπημένο πρόσωπο!
Αν αναρωτιέστε κι εσείς πώς ενα κουμπάκι γυρνάει και δεν πατιέται,
απάντηση δεν έχω να σας δώσω!
Το μήνυμα της ήταν αφορμή για την ανάρτηση αυτή.
Είναι το ίδιο πρόσωπο που με έκανε ένα βράδυ να πώ Καληνύχτα Μοναξιά!
Αν αναρωτιέστε κι εσείς πώς ενα κουμπάκι γυρνάει και δεν πατιέται,
απάντηση δεν έχω να σας δώσω!
Το μήνυμα της ήταν αφορμή για την ανάρτηση αυτή.
Είναι το ίδιο πρόσωπο που με έκανε ένα βράδυ να πώ Καληνύχτα Μοναξιά!
αφου νιωθεις να χαιρεσαι για αυτο γτ εισαι ζωντανη αφου εχεις να γραφεις να χαιρεσαι γτ εισια γεματη και αφου υπαρχεις κανε οτι καλυτερο μπορεις
Πωπω...Μα ποσα μου θυμησες..Τα ιδια ακριβως μου λέει και η φίλη μου...
-"Θα φυγω"
-"Πάλι;;;"
Γιατι μεσα σ ενα χρόο την έχω δει μονο 2 φορες..Γιατι αποφασισα να φύγω..να πάω μακρυα.Και με καταλαβαίνει..Και ξέρω πως με σκεφτεται και το ιδιο κανω κι εγω..
Πολυ τυχερη η φίλη σου που σ έχει...
:-*
Να σου πω την αληθεια εγω δεν εχω ερθει τοσο κοντα με ανθρωπο ωστε να νιωσω τετοιο κενο σε πριπτωση που φυγει , ισως επειδη ξερω οτι θα με πονεσει να ανοιγω μια ασπιδα και να εχω οριο στα συναισθηματα μου ...
Ξέρεις μπορεί οι άνθρωποι να φεύγουν από γύρω μας, αλλά εξαρτάται από μας αν θα τους ξεχάσουμε ή θα συνεχίσουμε να τους έχουμε μέσα μας και να επιδιώκουμε την παρουσία τους στη ζωή μας..
Αναγκαίο κακό η απόσταση πολλές φορές..
:)
Να είστε καλά και οι δύο!
Εγώ πάλι, δε κατάλαβα τιποτα!
Ελπίζω να διατηρηθεί η επικοινωνία που χτίσατε! Αυτό μονο!
να είσαι χαρούμενη που υπάρχει... και ας φύγει μακριά... και ας πονάει αυτό... και ας σου λείπει...
νοιώθω πως νοιώθεις. πίστεψέ με! γιατί για πολύ-πολύ μακριά έφυγαν και οι δύο κολλητές μου... και δυστυχώς αμετάκλητα...
σκέψου λοιπόν, πόσο τυχερή είσαι, μια που εσύ κάποια στιγμή θα την ξαναδείς... αυτό και μόνο θα πρέπει να ζωγραφίζει ένα χαμόγελο στα χείλη σου...
Καλό σπιτικό να ευχηθώ και να σου πω πόσο τυχερή είσαι.Υπάρχουν άνθρωποι που μένουν δίπλα μας και ουσιαστικά είναι ξένη. Η αληθινή απόσταση δεν βρίσκεται στα χιλιόμετρα.Τα φιλιά μου!!
Όταν με κάποιον έχεις δεθεί με την ψυχή σου, δεν φεύγει στα αλήθεια ποτέ... Μπορεί το σώμα του να λείπει, αλλά η στην ψυχή σου έχει αφήσει ένα κομμάτι του, και όταν τον ξαναδείς, θα είναι σαν να μην έφυγε ποτέ..! Καλό βράδυ! :)
Το κείμενό σου με γέμισε σκέψεις και συναισθήματα..
Καλημέρα, ευχαριστώ...
nice post:)
αυτό που γράφεις και σβήνεις και γράφεις και δεν ξέρεις τι να κάνεις..εγω λέω πάντα να λές και να γράφεις αυτό που νιώθεις!
ειναι ενα κενο... αλλα ο η/υ θα σου δωσει πολλες λυσεις .. θα δεις στην πορεια...
να εισαι παντα καλα... καλο βραδυυυυυυυυ.. φιλακιαααααααα....
Αρκεί να μη κοπεί το "νήμα" και αυτό δεν έχει σχέση με τη χιλιομετρική απόσταση.. Αν κρατήσετε ζωντανή την ουσιαστική επικοινωνία, τότε τίποτα δεν θ αλλοιωθεί!
Και, σε καταλαβαίνω που προβληματίζεσαι σχετικά με το να ανοιχτείς ή όχι. Σωστά νομίζω επιλέγεις να το κάνεις.. Όσο ρίσκο κι άν έχει, αν δεν το δοκιμάσεις δεν θα μάθεις ποτέ, κι αν φοβάσαι δεν ζεις.
Είναι τυχερή η φίλη σου που είσαι φίλη της!
Αυτό λέω και το υπογραμμίζω!
Καλό σου βράδυ, με παρηγορητικά φιλιά
Καλή μου Next day,
Έχω χάσει φίλους που τους νόμιζα παντοτινούς, αλλά προσωπικά είμαι πολύ εγωιστής για να το άφηνα να φανεί...Από τη στιγμή που η φιλία σας υπάρχει ακόμη κι ενώ η φίλη σου έφυγε και θα ξαναφύγει, τότε μην φοβάσαι να της μιλήσεις. Εγώ πιστεύω πως ο δεσμός σας θα γίνει δυνατότερος...τώρα βέβαια αυτό είναι συμβουλή από κάποιον που δεν τα πήγαινε ποτέ καλά με τους ανθρώπους, αλλά τέλοσπάντων...
Να περνάς καλά και μην στεναχωριέσαι...τουλάχιστον όχι πάρα πολύ! ΚαληΝύχτα και πολλά φιλιά!
Σιγά και άμα φύγει που θα πάει. ΄Ενα παγκόσμιο χωριό έχουμε γίνει. Οπότε σωστά λές ότι η απόσταση δεν υπάρχει. ΄Ενας διαδικτυακός καφές δεν είναι ότι χειρότερο μέχρι να βρεθεί ένα φτηνό εισητήριο. Τα πράγματα έχουν πολλές πλευρές να τα κοιτάς.
¨@Love2love,
έχεις δίκιο σε αυτά που λές.. απλά είναι κάποιες φορές που δεν το σκέφτομαι έτσι και με παίρνει απο κάτω! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ όμως! Με ανέβασες αρκετά!
@SpaceExplorer,
είναι δύσκολο όντως... κι εγώ δεν το έχω ζήσει αυτό ακόμα και η αναμονή είναι με πληγώνει περισσότερο... όμως στο τέλος όλα θα πάνε καλά, το ξέρω, το νιώθω!
@σκουλίκι,
το έκανα κι εγώ αυτό κάποτε.. και έχανα τελικά σημαντικά πράγματα...... Ίσως είναι καλύτερα να ζούμε όσα πιο πολλά μπορούμε κι ας πληγωνόμαστε κάποιες φορές!
@Ηφαιστιωνάκο μου,
έχεις τόσο δίκιο σε αυτό που λές.. αναγκαίο κακό, ακριβώς όπως το λές! Τουλάχιστον όμως για εκείνη είναι για καλό! Αρα, δεν μπορώ παρά να χαίρομαι!
@Κούλα μου,
απλά μια φίλη μου φεύγει εξωτερικό για δουλειά για χρόνια. Φίλη παιδική με την οποία χαθήκαμε για κάποια χρόνια και τώρα που ξαναβρεθήκαμε πάλι θα χωριστούμε!
@Λύχνε μου,
έχεις δίκιο! Και ήδη χαμογελάω! Σε ευχαριστώ!
@Μαγισσούλα,
η αληθινή αποστάση δεν βρίσκεται στα χλμ! Τί να πώ... τα είπες όλα με αυτό το σχόλιο σου!!!!! Θα το πώ και στην ιδια!! Θα την βοηθήσει!!!
@Κορίνα μου,
όντως ισχύει αυτό! Όταν ξαναβρεθήκαμε μετά απο χρόνια, νιώσαμε σαν να μην είχαμε χαθεί ποτέ! Έτσι, ανυπομονώ για την επόμενη φορά που θα ξανασυμβεί αυτό!
@punkoid,
χαχαχαχαχαχα!!!! Σε αφήνω τώρα.. πάω να ψάξω!! :ppp Όσο καθυστερώ, ίσως χάσω καλά κομμάτια!
@Φούλη μου,
φιλενάδα μου, χαίρομαι που έγινε αυτό! Εύχομαι μόνο να είναι καλές σκέψεις!
@Ράνια μου,
μπορεί εδώ κάποεις φορές να μην το κάνω! Εκεί έξω όμως πάντα το κάνω! Νομίζω όμως ότι μάλλον πρέπει να το εφαρμόσω και εδώ!
@queen in red,
ναι θα μας δώσει λύσεις! Ίσως τώρα να μας στεναχωρεί, αλλά ευτυχώς που υπάρχει και αυτός!
@Ρεγγίνα μου,
τσιμπάω τα παρηγοριτικά φιλιά και τρέχω! Είναι μόνο δικά μου! Σε ευχαριστώ για το τόσο τρυφερό σχόλιο σου!!!
@Έσπερε μου,
ίσως έχεις δίκιο! Πρέπει να της μιλήσω! πιο ανοιχτά απο κάθε άλλη φορά! Αλλά φοβάμαι μην την στεναχωρήσω! Έχει ήδη τα δικά της ζόρια να τραβήξει!
@Albus Genius,
αχ,αχ,αχ.. είδα έχουμε κανονίσει δικτυακά καφεδάκια! Εγώ στο μπαλκόνι να της δείχνω τον Ελλαδίτικο ουρανό και εκείνη τον Σκωτσέζικο!!!! Έχεις τόσο δίκιο!!!!
Δυο ενωμένες καρδιές ποτέ δεν σταματούν να είναι ενωμένες. Μόνο να προσέχεις ένα πράγμα: "Μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται..."
na miliseis fisika!!! einai krima...tosa sinais8imata!!!!! (ego toulaxiston gemisa apo sinais8imata diavazodas)... ta filia mou! :)
ααα,παντα ετσι αγαπημενες ευχομαι να ειστε.:)
Ατιμη αποσταση.-.-
Μακαρι να διακτινιζομασταν.:P
Μου αρεσε πολυ η αναρτηση σου!Με συγκηνησε!:)
διαμαντενια μου οποτε μπορεις κοιτα κατι που σου εγραψα κατω απο το τελευταιο σχολιο που μου αφησες!
αχ... κανε ακομα μια βολτα στο σπιτι μου να δεις και κατι αλλο που σου απαντησα στην απαντηση σου...
* πολυ απαντηση επεσε ε? χαχαχα
Διαμαντένια μου,
μην φοβάσαι, εκ πείρας σου μιλώ, δεν χάνονται έτσι .. οι φιλεναδίτσες.
φιλί
ο χρόνος και η αγάπη γιατρεύουν όλα τα χιλιόμετρα.. ακόμα και το μνμ που σκέφτεσαι να στείλεις να το στέλνεις...όλα θα πάνε μια χαρά άκου και τους εσωτερικά ξενιτεμένους..
πολλά φιλιά..
@Ξενοφίλιος,
πόσο πολύ τα φοβάμαι αυτά τα μάτια που γρήγορα λησμονιούνται... :(
@Leviathan,
χαίρομαι που σε γέμισα, κι ας έχω αδειάσει εγώ... όμως όπως λές πρέπει να κάνω την κίνηση μου!
@Fleur,
όταν θα καταφέρουμε να διακτινιστούμε δεν θα έχουμε για τί να γκρινιάζουμε!!! ;)
@Εκφράσου,
τα έχουμε πεί ήηδη πολύ αναλυτικά! :))
@meggie μου,
μου δίνεις κουράγιο και σε ευχαριστώ πολύ πολύ γι'αυτό!
@iliokamenos,
εσωτερικά ξενιτεμένοι? αυτό μου φαίνεται ακόμα πιο δύσκολο!! Θα τα στέλνω τα μηνύματα και μετά η cosmote θα μου στήσει άγαλμα!! ;)
οφείλω να σου πω ότι μου αρέσει το ιστολόγιό σου
Γράφτηκα στους αναγνώστες.
Αν θέλεις μας προσθέτεις.
Ευχαριστω
Αnoiksi & Anna
1) http://spring-anoixi.blogspot.com/
kai 2).http://anna1stef.blogspot.com/