Βραδάκι, περίπου 2 παρά... Βολτάροντας σε βλογοσπιτάκια... Διαβάζοντας σκέψεις... Ανακαλύπτοντας ψυχές πίσω απο τις λέξεις... Βλέποντας μουτράκια.... άλλα χαμογελαστά, άλλα θλιμμένα... Δαχτυλάκια στα πληκτρολόγιο και το "ξέσπασμα" της ψυχής....Θύμησες περνάνε μπροστά απο μάτια καρφωμένα σε μια οθόνη... κάποια θολώνουν, κάποια σμίγουν τα φρύδια με θυμό, κάποια απλά κοιτούν χαμένα σε σκέψεις... σκέψεις.... που πονάνε, που σε κάνουν να χαμογελάς, που σκίζουν τα σωθικά...
Και τόσοι άνθρωποι...εκείνοι που έρχονται και μένουν στην ζωή μας... εκείνοι που ερχονται, αρπάζουν βίαια ότι μπορούν απο την ψυχή σου και μετά φεύγουν...και κάποιοι δεν το επέλεξαν οι ίδιοι να φύγουν, αλλά το απαίτησε η ίδια η ζωή και δεν ζούν πιά...
Και στιγμές... τόσες πολλές στιγμές... κάθε μια και απο ένα τσιγάρο.. και το τασάκι όσο περνάει η ώρα γεμίζει... και το μυαλό δεν ηρεμεί, δεν χαλαρώνει... αλλά πιέζει και ψάχνει τα κουτάκια του ένα-ένα..
Αυτά τα κουτάκια, που έχουμε όλοι στο μυαλό και στην καρδιά (όπως πρόσθεσες εσύ....)... Και κλείνουμε εκεί μέσα, όσα μας πόνεσαν, όσα μας πλήγωσαν... Κλείσαμε εκεί μέσα όσους θα θέλαμε να είχαμε ακόμα στην ζωή μας... Και δεν το κάναμε.. δεν είχαμε το θάρρος; δεν είχαμε την δύναμης δεν είχαμε την θέληση; απλά κουραστήκαμε να μιλάμε πάνω απο έναν τάφο; άπειροι οι λόγοι.. ατέλειωτες οι δικαιολογίες... και το αποτέλεσμα το ίδιο...
Μοναξιά....
Μόνο που η μοναξιά δεν κλείνεται σε κουτάκι... μένει εκεί έξω, στέκεται στην γωνία, σε κοιτάει και γελάει σαρκαστικά... Και περνάει ο καιρός,... και την συνηθίζεις.. σιγά σιγά την ερωτεύεσαι... και κλείνεσαι όλο και περισσότερο στον εαυτό σου.... Και βρίσκεις κι άλλες δικαιολογίες.. πιο ικανοποιητικές αυτή την φορά... πιο πειστικές... για σένα....
Και ο εαυτός σου γίνεται ο καλύτερος σου φίλος.... όμως δεν μπορείς να τον πάρεις τηλέφωνο, δεν μπορείς να τον αγκαλιάσεις όταν πονάει... δεν μπορείς να του χαιδέψεις τα μαλλιά.. δεν μπορείς να σκουπίσεις τα καυτά δάκρυα που κυλούν....
Και η τριάδα ολοκληρώνεται....
Εσύ, ο εαυτός σου και η μοναξιά σου.......
Ανάρτηση που γράφτηκε 18.01.2011, με ένα ποτήρι κρασί.. αφορμή;; το άδειο σπίτι.... ένα τραγούδι... και έτσι ξαφνικά ένα μήνυμα ήρθε στην οθόνη του υπολογιστή... και τέλος οι δικαιολογίες... τέλος τα κουτάκια... τέλος η μοναξιά που είχε φωλιάσει στην καρδιά.... λόγια πολλά.... λόγια που δεν σου φαινόντουσταν σωστά... κι όμως αυτά μας λύτρωσαν..
Χρησιμοποιώ τις λέξεις σου.. συγχώρεσε με.... είσαι κομμάτι μου... είμαι κομμάτι σου είπες.. δεν θα μπορούσαμε να λέγαμε διαφορετικά λόγια....
Καληνύχτα μοναξιά.......
Μην σκεφτείτε ερωτική ανάρτηση....
Αφιερωμένη σε μια φίλη...
Σε ένα κομμάτι του εαυτού μου....
Που έχασα... και ξαναβρήκα... με ξαναβρήκε...
Άστα να πάνε..
Δεν θέλω να σκέφτομαι ώρες ώρες..
Τι όμορφο να ξαναβρείς φίλη απ'τα παλιά! Εύχομαι η φιλία σας να είναι καλύτερη και πιο δυνατή τώρα.
Ομολογώ ότι με μελαγχόλησε στην αρχή η ανάρτηση αλλά στο τέλος τέλειωσε με αισιοδοξία και χαμόγελο :)
Έτσι μπράβο κοριτσάκι με τις μπούκλες, να πεις καλληνύχτα στη μοναξιά και μια μεγάλη φωτεινή καλημέρα στη φιλία και την εμπιστοσύνη. Να προσέχεις τον εαυτό σου.
Όμορφα τα γράφεις!
Είναι το βράδυ που κοιμηθήκαμε μαζί; μόλις με πήρε ο ύπνος αυτά έκανες; σουλατσάριζες στο νετ με ένα ποτήρι κρασί; και γιατί δεν με ξύπναγες; φτουσου παλιοκόριτσο, άλλη φορά δεν ξανάρχομαι, εκεί μόνη να φοβάσαι...
Φιλάκια...
Μου θύμισες ένα τραγούδι που μ αρεσει πολυ http://www.youtube.com/watch?v=PdvuZarTaWA&feature=related
περιμενα μια τετοια καταληξη του κειμενου σου!παντα γινεται κατι που μας αποσπα οταν νιωθουμε μονοι...
φιλακιαααα :)
Και εμένα με μελαγχόλησε στην αρχή, αλλά στο τέλος ηρέμησα...Πριν διαβάσω τα... κίτρινα γράμματα, ναι. Πίστεψα πως είσαι ερωτευμένη...
@Ηφαιστιωνάκο μου,
Βασικά καλή κατέληξε αν είναι η ανάρτηση.. γιατί σου βγήκε τόσο απαισιόδοξο σχόλιο???
@Daisy Crazy,
Είναι πραγματικά υπέροχο! Κι εγώ εύχομαι να κρατήσει!
Χαίρομαι πάρα πολύ που κατέληξες να είσαι με χαμόγελο!! :)
@Νυχτερινή μου Πένα,
Και είναι τόσο όμορφη και ζεστή αυτή η καλημέρα!!!!!!!!!!!
@Φούλη μου,
Αφού κλωτσούσες στον ύπνο σου και δεν μπορούσα να κοιμηθώ! Γεμάτη μελανιές σηκώθηκα! Τι να έκανα???? Μα γιατί δεν θα ξανάρθεις?? Νιώθω ασφάλεια όταν είμαι με φίλους!!!
@Lounita μου,
Το τραγούδι είναι όντως καταπληκτικό!
Έχεις δίκιο ότι πάντα κάτι γίνεται, αργά ή γρήγορα.. και είναι τόσο ευχάριστες αυτές οι εκπλήξεις, έτσι δεν είναι?
@Γαυράκο,
Το ένα δεν αναιρεί το άλλο καλέ μου!!!!!! Και ερωτευμένη είμαι!!!!! :)
Σημασία έχει ότι στο τέλος έμεινε σε όλους μας το χαμόγελο!!!!
Πώς και άφησες σχόλιο ενώ γλυκό δεν έστειλα???? Άρρωστος είσαι??
Ε ναι, αλλά εγώ το έφερα στα δικά μου δεδομένα! χαχαχαχα!
@Ηφαιστιωνάκο μου,
σωστό κι αυτό! :)))
Είναι όμορφο να σε ... ξαναβρίσκουν.
Σε φιλώ ... μέρα μου
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο !!
ανατριχιαστικά αληθινό...
πόσες φορές άραγε έχει νιώθει ο καθένας μας όλα όσα περιέγραψες;
Μακάρι αυτή η επανένωση να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο & να σ'εκτιμήσει πρώτα για το "είναι" σου και μετά για όλα τα υπόλοιπα!!
Τα σέβη μου!!
-σήμερα το βράδυ αν δεν βγεις κατά τις 20:00 σφύρα ν'ακούσεις την Μ και μετά εμένα!!-
@meggie μου,
Είναι πραγματικά υπέροχο! Με έκανε να νιώσω πολύ όμορφα!! Καλό απόγευμα!
@Vangel μου,
«ανατριχιαστικά αληθινό»….. πόσο με άγγιξες….. Εύχομαι τα καλύτερη για αυτήν την σχέση, γιατί οι βάσεις της είναι πολύ γερές και αληθινές!
Όσο για το βράδυ δεν υπόσχομαι ότι θα τα καταφέρω, αλλά υπόσχομαι ότι θα το προσπαθήσω!
Τα καλά της τεχνολογίας είναι αυτά...
Πολλά πράγματα δεν θα μπορούσαν να εκφραστούν και να εκδηλωθούν αλλιώς!
Την καλησπέρα και την αγάπη μας
ΥΓ: Για κάποιο άγνωστο λόγο ,πρόσεξα πως η εγγραφή της καπετάνισσας δεν πέρασε
στους αναγνώστες.Θα το φτιάξουμε με τη πρώτη ευκαιρία..
Πόσες φορές θέλω να γράψω κι εγώ έτσι σαν εσένα με συντροφιά τα τσιγάρα μου ...να γράψω για όλα ,αλλά οι λέξεις δεν βγαίνουν εύκολα.
Καταπληκτικό κείμενο Διαμαντένια μου.
Βρήκες στόχο στην ανήσυχη ψυχή μου.
Πολλά φιλιά.
[Πώς και άφησες σχόλιο ενώ γλυκό δεν έστειλα????]
Είπα να σου δώσω μια ευκαρία ακόμα... Πρόσεχε δεν δίνω πολλές...
τι μου θυμιζεις.....
@Καπετάνιε μου,
Ευτυχώς τα είπαμε και από κοντά, με πράξεις πλέον!!!!! Καλό το διαδίκτυο, αλλά κρύβει και παγίδες έτσι?? Μην μένουμε μόνο σε αυτό!
Σας φιλώ γλυκά και τους δύο!!
@Venus μου,
Καλή μου! Χαίρομαι που χτύπησα φλέβα και σε άγγιξε!
Όσο για το γράψιμο είναι η ζωή που μας δίνει ερεθίσματα!
@Γαυράκο,
Μάλιστα! Θα προσέχω! :) δώσε διεύθυνση να στείλω απόψε γλυκό που θα φτιάξω!
@Κόκκινο Φουστάνι,
Ελπίζω καλά πράγματα έτσι???
Όμορφη περιπλάνηση.. μου θυμίζει τις δικές μου.. Υπέροχο τραγουδάκι..
Φιλιά.. :)
Είναι κάποιες φιλίες που ό,τι και να γίνει θα είναι πάντα δυνατές! Σε πείσμα κάθε αναποδιάς θα βρίσκουν τον τρόπο οι φίλοι να ξανασμίγουν. Αυτές είναι οι αληθινές φιλίες.. αυτές που ενώ έχεις πολύ καιρό ίσως και χρόνια να δεις τον-την φίλο-η σου.. όταν σμίγετε είναι σα να μην πέρασε ούτε ώρα! Αυτες οι φιλίες είναι ευλογία! Την πιο ζεστή μου καλημέρα!
@Γιώργο μου,
τα πιό όμορφα είναι απο εδώ και πέρα, σωστά? ;)
@Ποδηλάτρη,
Είναι όντως ευλογία... "σε πείσμα κάθε αναποδιάς", έτσι είναι ..έχεις απόλτυο δίκιο!
Να έχεις ένα όμορφο Σαββατόβραδο!
Μα τι όμορφος τίτλος !
«Η μοναξιά ειναι ενα καλό μερος να επισκευετείς αλλά όχι για να μείνεις »
Δεν θυμάμαι ποιος το είχε πει...! Αλλά είναι πολύ όμορφο, πιστεύω !!!