Posted by next_day | Posted in σκέψεις | Posted on 6:26 μ.μ.
Είμαι στο γραφείο..
Απέναντι μου βλέπω ένα κεφάλι, σχεδόν κολλημένο στην οθόνη και ακούω τα δάχτυλα που συνεχώς πληκτρολογούν.
Απο το δίπλα γραφείο, ακούγοντια πού και πού, ομιλίες αλλά σε γενικές γραμμές απόλυτη ησυχία.
Εγώ κάνω ένα διάλλειμα και περιμένω δουλειά, που όπως μου έχουν "υποσχεθεί" καταφθάνει...
Η τέλεια ώρα να σκεφτώ....
Ωραία.... να σκεφτώ.... Τί να σκεφτώ;;;....
Ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι δεν έχω κάτι που να με απασχολεί.......
Και θα μου πείς...δεν χαίρεσαι....
Ναι, στην αρχή πήγα να χάρω...
Μετά ομως τρόμαξα.....
Μήπως μετά την ηρεμία έρχεται η καταστροφή;;;
Μάλλον ο παρακάτω στίχος με εκφράζει αυτή την στιγμή...
"Πρίν το τέλος, πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη.........."
Απέναντι μου βλέπω ένα κεφάλι, σχεδόν κολλημένο στην οθόνη και ακούω τα δάχτυλα που συνεχώς πληκτρολογούν.
Απο το δίπλα γραφείο, ακούγοντια πού και πού, ομιλίες αλλά σε γενικές γραμμές απόλυτη ησυχία.
Εγώ κάνω ένα διάλλειμα και περιμένω δουλειά, που όπως μου έχουν "υποσχεθεί" καταφθάνει...
Η τέλεια ώρα να σκεφτώ....
Ωραία.... να σκεφτώ.... Τί να σκεφτώ;;;....
Ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι δεν έχω κάτι που να με απασχολεί.......
Και θα μου πείς...δεν χαίρεσαι....
Ναι, στην αρχή πήγα να χάρω...
Μετά ομως τρόμαξα.....
Μήπως μετά την ηρεμία έρχεται η καταστροφή;;;
Μάλλον ο παρακάτω στίχος με εκφράζει αυτή την στιγμή...
"Πρίν το τέλος, πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη.........."
Μη σπας το κεφαλάκι σου.
Απλά απόλαυσε τη στιγμή!