Διαμαντένια_Προβλήτα Το σήμερα είναι το υπέροχο αύριο που ονειρεύτηκες χθές...

Σήμερα είναι η τελευταία μέρα στο παλιό σπίτι... Αναπολώ όλες τις στιγμές που πέρασα εδώ..... Ήρθα σε αυτό το σπίτι τον Σεπτέμβρη που θα πήγαινα 3η Γυμνασίου... Πολύ κλάμα που έφευγα απο την παλιά μου γειτονιά...Έχανα όλους τους φίλους μου, άλλαζα σχολείο, άλλαζα γειτονιά και το μόνο που έπαιρνα μαζί μου ήταν το καναρινάκι μου, ο Πίπης!!!!!!!

Μπήκαμε λοιπόν στο νέο σπίτι, οι δίκοι μου χαίρονταν γιατί είχαμε μεγάλη βεράντα κι έγω μόνο σχολείο και σπίτι, αφού θεωρούσα ότι κανένας απο τα καινούρια παιδιά που γνώρισα δεν μπορούσε να αντικαταστήσει τους παλιούς μου φίλους!!!!!!

Μόνο ο Πίπης μου, μου έκανε παρέα, ο οποίος μετά απο κανά μήνα ψήφησε!! Εγώ τότε θύμωσα παρά πολύ με τους δικούς μου, που αλλάξαμε σπίτι, γιατί πίστεψα ότι ο Πίπης πέθανε απο ψυχολογικούς παράγοντες, επειδή άλαλξε κι αυτός περιβάλλον!!!!!!!!!!

Τελικά, αργότερα, βρήκαμε στις τροφές που του πήραμε ότι δεν ηταν καλά καθαρισμένες και είχαν πέτρες!!!! Πέρασε ή πρώτη δύσκολη χρονιά, μπήκα στο Λυκείο κι εκεί συνήλθα αρκετά...Άρχισα να προσαρμόζομαι πλήρως, να κάνω νέες φιλίες και να αγπάω την νέα μου γειτονιά!!! Τα 3 χρόνια του Λυκείου πέρασαν πολύ γρήγορα!!!

Ήρθε η χρονιά των πανελληνίων και μαζί με αυτές και ο πρώτος μεγάλος έρωτας της ζωής μου!!! Έδωσα και δεύτερη φορά πανελλήνιες, και πέρασα στην σχολή που ήθελα!!! Ωραία χρόνια!!

Και πάλι νέες φιλίες, πολλές απο τις οποίες έχω ακόμα κρατήσει.... Αγωνία τα πρώτα 2 εξάμηνα για την εξεταστική, μετά χαλαρά, αφού και τα SOS θέματα είχαμε μάθει και ειδικοί στα σκονάκια είχαμε γίνει!!!!!!!! Στο 3ο έτος της σχολής αποφάσισα να δουλέψω..Ο λόγος ήταν, μια ερωτική απογοήτευση!!Είχα χωρίσει και αποφάσισα να κάνω εργασιοθεραπεία!!!!!


Έφτασε και η σχολή στο τέλος της και η ζωή άρχισε να μπαίνει σε μια ρουτίνα! Δουλειά, σπίτι, βόλτες, ταξιδάκια!!!!!


Πριν απο 1,5 χρόνο, έχασα έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο της ζωής μου... Με συγκλόνισε ο θάνατος αυτός..... Υπήρξαν κι άλλοι στην διάρκεια αυτών των χρόνων, αλλά έφυγαν μεγάλοι άνθρωποι, η ζωή είχε κανονικούς ρύθμους.. Ο τελευταίος όμως ήταν εντελώς "εκτός προγράμματος"..... Ευτυχώς μέσα σε όλα υπήρξε ο άνθρωπος που με στήριξε και ήταν δίπλα μου και εύχομαι να είναι για το υπόλοιπο της ζώης μου..


Ο πραγματικός έρωτας!!!!


Η ζωή συνέχιστηκε κανονικά, με τις δυσκολίες τις, τα γέλια, τα κλάμματα, την ευτυχία....

Και τώρα αλλάζουμε σπίτι!!!

Πάμε στο δικό μας σπίτι!!!

Εύχομαι και ελπίζω, ότι θα μας βρούν πολλές χαρές..Αναπόφευκτες οι λύπες, ελπίζω μόνο να μην αφήσουν βαθιές πληγές στην ψυχή.....

Καλή μας μετακόμιση λοιπόν και απο εδώ και πέρα μόνο χαρές!!!!!


Υ.Γ. 1) ο μπαμπάς ακόμα δεν μπήκαμε στο σπίτι, ήδη περιμένει να ακούσει τα εγγόνια του να γελάνε και να τρέχουνε πάνω κάτω στις σκάλες!!!!


Υ.Γ.2) έχω ξετρελαθεί με το ασανσέρ μέσα στο σπίτι!!!!! Δεν το είχα ξαναδεί σε άλλο σπίτι και κάθε φορά που πάω για κάποια δουλειά, κάνω βόλτες πάνω κάτω!!!!!


Υ.Γ.3) θα έχω επιτέλους τον εντελώς δικό μου χώρο!!! Έναν ολόκληρο όροφο!!!!!