Διαμαντένια_Προβλήτα Το σήμερα είναι το υπέροχο αύριο που ονειρεύτηκες χθές...

Εχθές πέρασα ένα απο τα πιό όμορφα απογεύματα της ζωής μου..Πήγα και είδα την βαφτιστήρα μου, η οποία είχε τα κέφια της και ήταν πολύ θετική στα παιχνίδια,στις αγκαλιές και στα χάδια..
Έχει αρχίσει και λέει και τις πρώτες της λεξούλες...Όχι ολοκληρωμένες, αλλά σίγουρα κι αυτό είναι μια αρχή...Το δυσάρεστο είναι οι επιβεβαιώσεις της γιατρού ότι δεν θα ακούσει...Τα ευχάριστα είναι ότι έχει αναπτύξει πάρα πολύ την νοηματική, με απλές κινήσεις, για την ηλικία της και ότι έχει αρχίσει και μπορεί να διαβάζει με μεγαλύτερη ευκολία τα χείλη....
Ίσως και να την ακούσω να με φωνάζει κάποια στιγμή νονά...Αλλά απο την άλλη είναι τόσο πολύ εκφραστική όταν με περιγράφει με κινήσεις που λένε πολύ περισσότερα απο μια απλή κουβέντα...
Έπαιξα πολύ ώρα μαζί της και για να με ευχαριστήσει ερχόταν συνέχεια πάνω μου και με φίλαγε...
Στο τέλος με ρωτάει (πάντα με κινήσεις) αν τώρα που θα φύγω θα πάω σπίτι μου για "νάνι" και απο απλή περιέργεια της λέω όχι και ότι θα πάω για βόλτα...Νευρίασε πάρα πολύ, έβαλε τα χεράκια της με όση δύναμη μπορούσε στα πόδια και μου κούναγε το δαχτυλάκι για να μην φύγω...Προσπαθούσα να παίξω μαζί της αλλά είχε νευριάσει πάρα πολύ...της κακοφάνηκε που θα την άφηνα για να πάω βόλτα....Μόνο όταν τελικά κατάφερα να την πείσω ότι πάω για ύπνο, με άφησε να φύγω.
Για τον δρόμο της επιστροφής μου έδωσε το πιο γλυκό φιλί και το πιο όμορφο χαμόγελο....
Καλημέρα μικρή μου Αθηνά..............